PRZYSZŁOŚĆ MATERII to projekt badawczy i choreograficzny równocześnie.
Sformułowanie ‘projekt badawczy’ określa podejście do pracy choreograficznej, która tu podejmowana jest nie w kontekście produkcji, ale rozwoju wiedzy.
Interesuje mnie jak choreografia może stwarzać narzędzia budowania wspólnoty, rozwijać nowe sposoby kolektywnego krytycznego myślenia wokół obecnych warunków życia oraz wyobrażania sobie wspólnej przyszłości.
W wyobrażeniach przyszłości szczególnie interesuje mnie materia, byty nieożywione i nieoczywiste, problematyczne relacje jakie z nimi rozwijamy.
Działając w obszarze choreografii, sięgając ku zasobom wiedzy dotyczącej problemów globalnych działam w skali mikro – buduję performatywne sytuacje uczestnictwa, partytury uruchamiające małe grupy czy pojedyncze ciała. Szukam sposobów pracy, które pobudzają uważność wobec łączących nas uwikłań i zależności, które manifestują „jak duchy” obecność pomimo izolacji i chroniących nas ograniczeń ruchu.
pytania badawcze
Jak choreografia angażując ciała i wyobraźnię może kontrybuować do społecznego ‘wyobrażanie sobie na nowo’ przyszłości środowiska?
Jak widz może być aktywnym współtwórcą spekulacji?
Jaki rodzaj spekulacji dotyczącej przyszłości może pobudzać jego ucieleśnione uczestnictwo w performansie?
Jak w wydarzeniu performatywnym, dziejącym się „tu i teraz” uwidaczniać jego wplątanie w inne czasowości – poza jednostkowe, zależne od siebie, poza-ludzkie?
proces badawczy
W rozwijanej praktyce choreograficznej skupiam się na tworzeniu
partytur/ scorów
angażujących procesy
obserwacji – wyobraźni – działania w środowisku oraz proponujących publiczności
sytuację uczestnictwa. Interesują mnie partytury operujące językiem i poprzez słowa aktywujące ciało odbiorcy.
Horyzontem teoretycznym badania są teksty autorów z obszaru problematycznego nowego materializmu, antropocenu, geoontologi cze geopoetyki.
Projekt realizuję w ramach pomagisterskiego programu
a.pass Advanced performance and scenography studies
w Brukseli.
strona internetowa jako dynamiczna dokumentacja
Strona internetowa projektu to językowy i wizualny zapis badania choreograficznego. Tak jak i badanie jest procesem: zmieniającą formę dynamiczną dokumentacją. Swoją ostateczną, wykrystalizowaną formę obierze w Grudniu 2020. Tym samym stanie się ona portfolio projektu. Jej częścią, a zarazem rezultatem badania będzie „podręcznik warsztatowy” zestaw praktyk rozwijanych podczas projektu.
Projekt realizowany w ramach stypendium badawczego Grażyny Kulczyk 2020